ISRAËL: op reis in het Heilige Land.

Vrijdag 11 mei. Terug van een veertiendaagse reis naar Israël, met een groep van een en dertig personen, nagenoeg allen uit Bennekom, en onder leiding van ds. Hessel Keegstra en zijn vrouw Reina. De reis stond onder auspiciën van Drie Tour Reizen, een interkerkelijke reisorganisatie.

We doorkruisten het land van Eilat in het Zuiden naar Tel Dan, de oorsprong van de Jordaan, in het Noorden en van Oost naar West, van Jeruzalem naar Tel Aviv. De indrukken die je opdoet zijn zo talrijk en overweldigend dat je nog weken nodig hebt om alles te verwerken. Het was een reis als een ‘Leerhuis’. Een reis door de geschiedenis van het Joodse volk, horizontaal in de uitgestrektheid van de Negeb, verticaal in het diepste diep van Jeruzalem in zijn opeenstapeling van opeenvolgende verwoestingen en herbouw. Een reis ook door de bijbel, het Oude en het Nieuwe Testament.

Altijd al, en dus ook in Jezus’ tijd, was het land van Palestina door zijn centrale ligging, met in het bijzonder de stad Jeruzalem, een ontmoetingspunt van vele culturen en talen. Maar daardoor ook  de hele geschiedenis door het object  voor belangenconflicten van omliggende landen. En heel voelbaar is dat in onze tijd nog steeds zo. Ook over het hedendaagse Israël konden we, mede dank zij onze voortreffelijke gids, heel veel leren.

 

De permanente tentoonstelling in het Museum van de Diaspora ( Hebreeuwse Universiteit van Tel Aviv) vertelt het unieke verhaal van de continuïteit van het Joodse volk, verstrooid als het is over de vier windstreken van de wereld na de verwoesting van de Tweede Tempel, nu twee duizend jaar geleden, door de Romeinen. De bedoeling van de tentoonstelling is om de positieve en creatieve kanten van de diaspora-ervaring  te benadrukken  die de veelzijdigheid van de Joodse cultuur laat zien. Het Joodse volk vindt zijn fundament in de gemeenschap. De gemeenschap wordt bijeengehouden door het geloof in God en in de menselijke waardigheid. De gemeenschap waarborgt de continuïteit. De vrouw is drager van die continuïteit. Jood is hij/zij die geboren is uit een Joodse vrouw.

 

Jeruzalem is een opstapeling van eeuwen geschiedenis. De ene eeuw boven op de andere. Om op het niveau van Jezus’ tijd  te komen moet je diep onder de grond, in de tunnel onder de tempelberg bijvoorbeeld. De verbeelding liet ons nochtans gaan over de Via Dolorosa waar Jezus zijn kruis droeg op weg naar Golgotha. Langs de plaats waar Hij voor Pilatus werd geleid, waar Simon van Syrene Hem hielp zijn kruis te dragen, waar Hij de wenende vrouwen van Jeruzalem troostte, waar Hij viel onder het kruis en Veronica hem het bloed en het zweet van Zijn gelaat wiste. Aan de Via Dolorosa speelt zich nu onbewust van dat verleden het dagelijks leven af in de vele winkeltjes en restaurantjes waar wij in een daarvan de lunch gebruikten met opwekkende koffie en falafel en Arabische pizza.

Jeruzalem is niet alleen de stad waarom de grote monotheïstische godsdiensten met elkaar strijden, maar ook de stad waar de christelijke toeristen, pelgrims zo u wilt, een grote verdeeldheid ten toon spreiden door ieder eigen plaatsen te claimen waar zij hun God willen aanbidden. In de rijk uitgedoste Heilig Grafkerk, zou het graf van Jezus zich bevinden. Lange tijd heb ik vol verwondering de talloos vele gelovigen uit alle uithoeken van de wereld zitten aanschouwen. Uren wachten in de rij hebben zij er voor over om de kleine ruimte van het graf te kunnen betreden.

Ik gaf de voorkeur aan de serene rust van de graftuin, elders in de stad, waar het graf van Joseph van Arimathea zich zou hebben bevonden. Joseph van Arimathea, lid van het Sanhedrin, was het oneens met de veroordeling van Jezus. Hij verzocht Pontius Pilatus Jezus te mogen begraven in het graf dat hij voor zichzelf had bestemd.

Bennekom 13 mei 2007 Timo Harmsen

(wordt vervolgd)