De Kerk schuift op……..mogen we hopen

//De Kerk schuift op……..mogen we hopen

De Kerk schuift op……..mogen we hopen

 

RKKERK.NL van 10 oktober jl meldt ons dat op dat moment in Rome de twaalfde “Gewone Algemene Bisschoppensynode” gaande is, waaraan 253 bisschoppen uit alle delen van de wereld deelnemen. De synode duurt van 5 tot 26 oktober. Tijdens de begindagen van de synode is een groepje van 24 mensen uit onze parochie op bezoek in Rome. We zouden van de synode niet geweten hebben als we daar nu niet over gelezen hadden. Rome is zo groot dat zelfs een bisschoppensynode er in kan verdwijnen als een druppel in de oceaan. Bisschop Van den Hende vertelt nu dat paus Benedictus XVI de synode op zondag 5 oktober opende tijdens een plechtigheid in de basiliek van Sint Paulus buiten de Muren. Maar op die zondag zagen wij de paus ook aan het raam van zijn werkkamer verschijnen voor zijn gebruikelijke toespraak en zegen. We stonden daar op het Pietersplein te midden van enkele duizenden toegestroomde Romeinen en toeristen. Enkele dagen daarna waren we ook in de basiliek van Sint Paulus buiten de muren. – San Paolo fuori le Mura -. Als we van de synode geweten hadden zouden we ongetwijfeld allemaal een kaarsje opgestoken hebben om de H.Geest te vragen zijn licht over de synode te laten schijnen. Wat hij toch wel gedaan zal hebben.

De basiliek werd in het begin van de vierde eeuw in opdracht van keizer Constantijn gebouwd. Constantijn verenigde het West en Oost Romeinse Rijk onder zijn gezag en verplaatste de zetel van zijn rijk van Rome naar Byziantium dat voortaan Constantinopel zou heten en  thans bekend is als Istanboel. Constantijn liet aldus aan de paus de ruimte om Rome tot het centrum te maken van de kerk. “Zonder er ooit voor te hebben gestreden, belanden de voormalige vervolgden – (we zagen ook hoe die zich verscholen in de catacomben buiten de muren van het toenmalige Rome-TH) –  in een dominante positie” (Frédéric Lenoir – De filosofie van Christus, blz 114)

Maar we hadden het over de bisschoppelijke synode. Van den Hende vertelt dat de algemene Bisschoppensynode tijdens het Tweede Vaticaans Concilie werd ingesteld om uit te drukken dat de katholieke kerk niet alleen door ‘Rome ’bestuurd wordt, maar in collegialiteit door de paus en álle bisschoppen samen. De consequentie echter dat de bisschoppen dan ook iets te beslissen hebben is niet getrokken. De synode fungeert als klankbord voor de paus die na afloop (zijn) conclusies in een apostolische exhortatio samenvat. In rangorde van gezag staat een exhortatio onder het gezag van een encycliek. We moeten dus afwachten wat de paus gaat doen met de aanbeveling van de synode om bevestiging te geven aan de praktijk in onze kerken en voor vrouwen  het ambt van lector open te stellen en hen ook de bevoegdheid te geven om te preken.

Niettemin het geeft weer enige hoop. Hopen we dan maar.
In onze kerken leven we dicht bij de tijd van de eerste christenen die plaatselijk bijeen kwamen om eucharistie te vieren zoals we lezen bij Paulus. Daar werd de grondslag van de kerk vorm gegeven. De gemeenschap kwam bijeen om te danken en het brood van de verbondenheid te breken en te delen en de wijn van de aanvaarding van het lijden als uitdrukking van uiterste liefde zonder zich zelf te verloochenen te drinken. In de tijd dat de kerk ons min of meer aan ons lot overliet hebben we de weg gevonden om samen kerk te zijn. Nu de kerk probeert ons weer in het oude gareel te krijgen willen we geen afstand doen van wat ons in die tijd dierbaar is geworden. De wijze waarop wij vieren, wie we uitnodigen om in onze vieringen voor te gaan, hoe wij onze kerk inrichten om onze vieringen het beste tot recht te laten komen, hoe wij uiting geven aan onze verbondenheid ook met de wereld om ons heen, en nog zowat zaken die ons aangaan.
In de praktijk en op het niveau van onze eigen parochie willen we als onze eigen synode gehoord worden en meesturen aan de opbouw van een missionaire geloofsgemeenschap. Niet in de beslotenheid en de genoeglijkheid van het eigen clubje, maar open naar buiten. Open naar iedereen die gelooft als wij in de boodschap van gelijkheid, gerechtigheid en naastenliefde. Een ambitieus programma, dat wel.

Timo Harmsen, 30 oktober 2008

By | 2017-05-05T15:54:52+00:00 oktober 30th, 2008|nieuwsblad|0 Comments

Leave A Comment