Te lucis ante terminum

In de kloosters eindigt de kringloop van het dagelijks bidden met de ‘completen’. U herkent het woord onmiddellijk: compleet maken, voltooien. De dag tot een goed einde brengen. De kringloop begint met de metten en wordt in een drie-uurs ritme vervolgd met de lauden, de priem, de terts,de sext, de none, de vesper en tot slot de completen.

“De completen zijn een parel van rust en uitdrukking van een grote gebedsintimiteit met God. We kijken even terug naar de dag en naar wat goed en minder goed was. Monniken zingen altijd dezelfde psalmen van rust en overgave. Vooral psalm 4 en 91 “Vredig leg ik mij neer en ik slaap al.” (ps 4,9) – “Onder de schaduw van de Allerhoogste..”(ps 91,1)

De completen nemen ook elke avond het lied van Simeon in de mond: “Heer, laat nu uw dienaar in vrede heengaan…. Mijn ogen hebben uw heil aanschouwd…”(Lc. 2,29). En de dag sluit af met de Mariahymne, een laatste blik op Maria, beeld en belofte van ons heil.”

 

Ja, slapen gaan lijkt een beetje op doodgaan. Maar je hoopt en bidt weer gezond en wel te ontwaken.

Als jongen van 12 jaar ging ik naar het internaat/gymnasium van de paters Augustijnen in Venlo. ’s Avonds om negen uur eindigde de dag in de kapel met ‘de completen’. ’s Zomers was het wel eens wat onwerkelijk om, als de zon nog door de ramen scheen, te zingen “Voordat het licht de dag verlaat….” ’s Winters was dat minder moeilijk.

De vertaling gaat ongeveer als volgt:

Voordat het licht de dag verlaat, vragen wij u, ter wille van uw barmhartigheid onze beschermer te zijn. Houdt dromen, angsten en fantasieën van ons weg en onze vijand in bedwang, opdat we ons lichaam ongeschonden bewaren.  Doe dit, Vader die met uw eniggeboren Zoon en de H. Geest  die ons een trooster is, heerst in alle eeuwigheid. Amen.

Het “Te lucis ante terminum” is mij altijd bijgebleven in de Gregoriaanse versie die hieronder wordt afgebeeld.

 

2^e couplet:Procul recedant somnia / et noctium fantasmata /
hostemque nostrum comprime / ne polluantur corpora.
3^e couplet:Praesta Pater piissime / Patrique compar unice /
cum Spiritu Paraclito / regnans per omne seculum.
Amen.

 

. Als u googled op ‘te lucis ante terminum’ wordt het u in verschillende versies gepresenteerd en in alle toonaarden en koorzettingen toegezongen. Het “Te lucis ante terminum” een hymne uit de vierde eeuw, gedicht door de kerkvader Ambrosius, bisschop van Milaan.In die tijd bestond in West-Europa het Arianisme. In Milaan was de strijd tussen Arianen en orthodoxen zo sterk dat na de dood van de bisschop van Milaan, Auxentius, de orthodoxen en Arianen allebei hun kandidaten voor de benoeming van een nieuwe bisschop voorstelden en er niet in slaagden om tot een akkoord te komen. In de kathedraal waar de vergadering gehouden werd, laaiden de gemoederen zo hoog op dat men Ambrosius, in zijn functie van gouverneur, ter hulp riep. Zijn overtuigingskracht en manier van optreden bevielen het volk zo dat men hem eensgezind en geheel onverwacht – hij had geen enkele kerkelijke wijding en was zelfs niet gwdoopt – tot bisschop verkoos. Ambrosius liet zich terstond dopen en werd acht dagen later tot bisschop gewijd.(bron: Wikipedia)
Over democratie en traditie gesproken!