‘Laudato Si’ in funzionamento

Op het kerkplein, waar doorgaans op werkdagen het winkelende publiek zijn auto’s parkeert, heerste in de dagen rond woensdag 20 januari grote bedrijvigheid. Het hemelwater afvoer project was in uitvoering. De Locatieraad had in september 2015 in het Nieuw S Blad van onze geloofsgemeenschap de door de werkgroep HWA uitgewerkte plannen bekendgemaakt en nu kon aan een aannemersbedrijf de opdracht gegeven worden het werk op het kerkplein uit te voeren; vooral het zware graafwerk met zijn machines en het overige werk met hulp en begeleiding van de vrijwilligers van de tuingroep, die al begonnen waren de pijpen rondom de kerk van het riool af te koppelen. Het was niet ten onrechte dat Aad als lid van de werkgroep , toen ik nieuwsgierig geworden naar al die bedrijvigheid op het kerkplein kwam kijken, mij met een twinkel in de ogen en terechte trots in zijn stem toeriep: “Laudato Si in operation!”. Ik heb die uitroep meteen maar gekaapt als titel boven dit stukje, maar dan wel in het Italiaans. Het is trouwens een mooie coïncidentie dat een werkgroep van onze geloofsgemeenschap en de paus, zonder dat van elkaar te weten, tegelijkertijd werken aan de voorbereiding van een milieuproject en dat zij de voltooiing daarvan vrijwel tegelijkertijd presenteren.

In het project is heel wat waterhuishoudkundige kennis van Wageningse ingenieurs te pas gekomen. Ter plaatse gaf Gerard Bolscher, die de eigenlijke aanstichter van het project is, me uitleg: Afvoerpijpen met bladscheiders leiden het hemelwater van het dak van de kerk via ingegraven infiltratiebuizen naar de langs de randen van het kerkplein gegraven grindkoffer, – een lange 60 centimeter brede en diepe met filterdoek beklede en grind gevulde sleuf ,- waar het water, – in plaats van via het riool de zuiveringsinstallaties te belasten – rechtstreeks in de grond kan infiltreren en zo worden toegevoegd aan het grondwater. Filterdoek en bladscheiders en ook zandvangers voorkomen verontreiniging en dichtslibben van het systeem. Voor het geval dat meer regen valt dan waarop het project is berekend, voorkomt een overloop naar enkele zogenaamde wadi’s, water verzamelvijvers rondom de kerk, dat ooit hemelwater van het dak van de kerk het publieke terrein bereikt.

“Kerk gaat voor duurzaamheid” kopt ‘Ede Stad’ van 20 januari jl. boven een artikel over het thema duurzaamheid waaraan binnen de kerken in Bennekom veel aandacht wordt besteed. We mogen hopen dat onze bijdrage aan een duurzaam milieu, waaraan ook de paus zijn encycliek heeft gewijd, bijdraagt aan een duurzaam en in lengte van jaren voortbestaan van ons kerkgebouw ten dienst van een geloofsgemeenschap die mede door dit project haar vitaliteit toont.

Mooi verhaal hè! Maar nog even de historie. Het begint met een versleten grasmaaimachine. Rond de kerk ligt behalve 831 m2 betegeld plein, 2149 m2 tuin met gazon dat regelmatig gemaaid moet worden. Maar voor een nieuwe grasmaaier was er geen geld. Leg er dan maar tegels neer, suggereerde iemand. Maar nee, wist Gerard, dat gaat veel geld kosten aan rioolheffing. Met haar meer dan 500 m2 terreinverharding valt de kerk onder het grootverbruikerstarief van de rioolheffing. Gerard ging bij de gemeente op onderzoek uit en om een lang verhaal kort te maken: Het overleg met de gemeente Ede werd geopend, de hiervoor reeds genoemde werkgroep HWA gevormd en alle gegevens verzameld zijnde kon een begroting worden opgesteld. Het project is begroot op 7500 euro, de gemeente Ede verleent een subsidie van 5000, resteert een eigen inbreng van 2500 euro. En, omdat nu al het hemelwater van de kerk niet meer het riool belast, maar in het grondwater wordt opgenomen, bespaart de kerk jaarlijks 1000 euro aan rioolheffing. De kerk geniet op termijn van de zo broodnodige besparing en een nieuwe grasmaaier trekt weer vrolijk zijn baantjes over het gazon.